Orędzie, 25 listopada 2016 r.

„Drogie dzieci! Również dziś wzywam was, abyście powrócili do modlitwy. W tym czasie łaski Bóg pozwolił mi, abym was prowadziła ku światłości i prostemu życiu, abyście w małych rzeczach odkryli Boga Stwórcę, abyście się w Nim rozmiłowali i aby wasze życie było podziękowaniem Najwyższemu za wszystko, co On wam daje. Dziatki, niech wasze życie będzie darem w miłości dla innych [ludzi] i Bóg będzie was błogosławił, a wy dawajcie bezinteresowne świadectwo, z miłości do Boga. Jestem z wami i oręduję przed swoim Synem za wami wszystkimi. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Nie wystarczy wierzyć, „że Jezus jest Królem wszechświata"

Jeśli chcemy przyjąć panowanie Jezusa, musimy walczyć z pokusą panowania zgodnie z logiką tego świata: zejścia z krzyża i pokonania nieprzyjaciół, musimy „utkwić spojrzenie w Ukrzyżowanym, by stawać się coraz bardziej Jemu wierni”. Ileż razy – zastanawiał się Ojciec Święty – „także my poszukiwaliśmy zadowalających zabezpieczeń, jakie daje świat. Ileż razy byliśmy kuszeni, aby zejść z krzyża. Siła atrakcyjności władzy i sukcesu wydawała się łatwą i szybką drogą upowszechniania Ewangelii i zapominaliśmy w pośpiechu, jak działa królestwo Boże” . Nie wystarczy wierzyć, „że Jezus jest Królem wszechświata i centrum historii, nie czyniąc Go Panem naszego życia: wszystko to jest próżne, jeśli Go nie przyjmiemy osobiście i jeśli nie przyjmiemy także Jego sposobu panowania” – mówił Papież Franciszek w czasie Mszy św. na placu św. Piotra na zakończenie obchodów Jubileuszu Miłosierdzia.
Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-stolica-apostolska/170659,papiez-zakonczyl-jubileusz-milosierdzia.html

W oczekiwaniu na powrót Króla i Pana

Syn Boży wyruszył na wojnę z odwiecznym przeciwnikiem Boga i człowieka i z jego siłami. Wyruszył jako reprezentant wszystkich ludzi, by dla nich pokonać szatana, grzech i śmierć. Miejscem zwycięskiej bitwy było wzgórze Golgoty poza murami Jerozolimy. Do krzyża zostały przybite grzechy wszystkich ludzi, śmierć i potęga szatana. Ten, który od zawsze był Synem Bożym, uniżył się, przyjąwszy ludzkie ciało, a później haniebną śmierć na krzyżu, zaś przez zmartwychwstanie zademonstrował zwycięstwo nad śmiercią. Wstąpił do Nieba i zasiada po prawicy Ojca, ale powróci na końcu tego czasu i tego świata, jako Pan panów i Król królów. Należymy do tych, którzy uwierzyli w zbawienie przez Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, a teraz oczekują na powrót swego Króla. Tak, wierzymy, choć nie było nas przy Jego zwycięstwie na wzgórzu Golgoty ani nie ukazał się nam po zmartwychwstaniu. Rodzice nasi wyznali w naszym imieniu, że Jezus jest Panem i Zbawicielem. Dzięki temu my otrzymaliśmy chrzest i staliśmy się dziećmi Bożymi. To są nasze osobiste korzyści z Jezusowego zwycięstwa. Dlatego uznajemy z wdzięcznością Jezusowe panowanie nad światem wyzwolonym przez Niego od grzechu, śmierci i szatana. Dlatego wyrzekamy się szatana i jego spraw. Czekamy na powtórne przyjście naszego Pana, Króla i Zbawiciela. ks. Bp. Roman Pindel

Jezus Chrystus jako Król

Jak uczy papież Pius XI w encyklice „Ubi arcano” „imię i władza króla we właściwym tego słowa znaczeniu należy się Chrystusowi – Człowiekowi; albowiem tylko o Chrystusie – Człowieku można powiedzieć, że otrzymał od Ojca władzę i cześć, i królestwo, gdyż jako Słowo jedną i tę samą z Ojcem posiadający istotę, musi mieć wszystko z tymże Ojcem wspólne, a więc także najwyższe i nieograniczone panowanie nad całym stworzeniem”. Wszyscy sprawujący władzę w Kościele i Państwie nie są w ścisłym tego słowa znaczeniu „władcami”, lecz dosłownie „uczestniczą” we władzy Boga samego, ponieważ nie są stwórcami siebie i tych, którymi rządzą. Pan Bóg zawierza zatem swoją Boską władzę ludziom, którzy „uczestniczą” w Jego wiecznym panowaniu. Dlaczego ten tytuł: Jezus Chrystus  Król przynależy w najściślejszym tego słowa znaczeniu wcielonemu Synowi Bożemu? Z prostej racji, a mianowicie, skoro Pan Jezus jest wraz z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym Stwórcą świata, to znaczy, że Bóg istniejący w Trzech Osobach jest Właścicielem świata, tzn. także Władcą świata. Dlatego też, jak uczy Pius XI, „imię i władza króla we właściwym tego słowa znaczeniu należy się Chrystusowi – Człowiekowi; albowiem tylko o Chrystusie – Człowieku można powiedzieć, że otrzymał od Ojca władzę i cześć, i królestwo, gdyż jako Słowo jedną i tę samą z Ojcem posiadający istotę, musi mieć wszystko z tymże Ojcem wspólne, a więc także najwyższe i nieograniczone panowanie nad całym stworzeniem” ks. prof. Tadeusz Guz
Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/mysl/170523,publiczna-czesc-dla-chrystusa-krola.html

Oświatowa „S” nie wyklucza protestu

Rada Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” wyraża niezadowolenie z efektów dotychczasowych negocjacji z rządem dotyczących sytuacji pracowników w związku z wprowadzaniem reformy edukacji. W przypadku braku porozumienia nie wyklucza protestu. Rada KSOiW podtrzymała wszystkie postulaty przedłożone w trakcie negocjacji, w szczególności utrzymania poziomu zatrudnienia i pakietów osłonowych dla pracowników zagrożonych zwolnieniami. Chodzi m.in. o przywrócenie prawa do przechodzenia nauczycieli na wcześniejsze emerytury, wydłużenie „stanu nieczynnego” z obecnych 6 do 12 miesięcy i wprowadzenie programu dobrowolnych odejść z zawodu za odpowiednią rekompensatą finansową. PAP

Polska przyjmuje Jezusa Chrystusa za Króla i Pana!

W sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach proklamowaliśmy w sobotą 19.11.16 Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Przed wystawionym Najświętszym Sakramentem wypowiedzieliśmy słowa: „Wyznajemy wobec nieba i ziemi, że Twego królowania nam potrzeba. Wyznajemy, że Ty jeden masz do nas święte i nigdy nie wygasłe prawa. Dlatego z pokorą chyląc swe czoła przed Tobą, Królem Wszechświata, uznajemy Twe Panowanie nad Polską i całym naszym Narodem, żyjącym w Ojczyźnie i w świecie”. Chcemy Jego zbawczej władzy otworzyć granicę naszego państwa, ustawodawstwa, systemów ekonomicznych, politycznych, dziedzinę kultury, edukacji i rozwoju! Chcemy otworzyć na Jego panowanie nasze rodziny, zakłady pracy i miejsca wypoczynku. Dlatego wołamy: Króluj nam, Chryste, zawsze i wszędzie (na podstawie tekstu Sławomira Jagodzińskiego, Nasz Dziennik, 19.11.16).