Tchnienie Ducha Świętego

Co stało się w sobotę 15.10 na Jasnej Górze? Czy rozumiemy, w czym uczestniczyliśmy, korząc się przed Najświętszym Sakramentem w wielkiej monstrancji i wyznając niezliczone grzechy osobiste i wspólnotowe? Nowy powiew Ducha Świętego przeszedł przez Polskę. Narodowa Wielka Pokuta była potężną modlitwą o przebaczenie naszych win, zdrad, niewierności, o skruszenie murów zła nad Polską. Padliśmy na kolana przed Panem Bogiem w Trójcy Świętej Jedynym, by błagać Go o pomoc w zerwaniu z grzechem i nawrócenie – każdego z nas, każdej wspólnoty, całego Narodu, państwa. Taka ekspiacja, taki żal i szczere postanowienie poprawy zmienią bieg historii. Żyjemy w czasie wielkiej duchowej konfrontacji. W 1976 r. podczas Kongresu Eucharystycznego w Filadelfii w USA metropolita krakowski proroczo powiedział: „Oto dziś stoimy w obliczu największej konfrontacji, jaką kiedykolwiek przeżyła ludzkość. Nie przypuszczam, żeby szerokie kręgi społeczeństwa amerykańskiego ani najszersze kręgi wspólnot chrześcijańskich zdawały sobie z tego w pełni sprawę. Stoimy w obliczu ostatecznej konfrontacji między Kościołem a anty-Kościołem, Ewangelią a jej zaprzeczeniem. Ta konfrontacja została wpisana w plany Bożej Opatrzności. Jest to czas próby, w który musi wejść cały Kościół, a polski Kościół w szczególności. Jest to próba nie tylko naszego Narodu i Kościoła. Jest to w pewnym sensie test na dwutysiącletnią kulturę i cywilizację chrześcijańską ze wszystkimi jej konsekwencjami: ludzką godnością, prawami osoby, prawami społeczeństw i narodów”. Wielka Pokuta to odpowiedź Polaków, że chcemy wziąć udział w walce duchowej, bezkompromisowo wybierając Jezusa i Jego królestwo.
Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/168473,tchnienie-ducha-swietego.html