Wiara istotna u stulatków

Istotnym elementem u wszystkich spotkanych stulatków była wiara. Niezależnie od wyznawanej religii czy przynależności do wspólnot odgrywała ważną rolę w ich życiu. Narzucała pewną postawę i sposób codziennego funkcjonowania. Szacunek, poszanowanie innych i chęć niesienia pomocy to podstawowe zasady, które pozwalają lepiej żyć. Istotne także było oddanie swojego losu sile wyższej oraz zgoda na jej wszystkie ingerencje. W przypadku mieszkańców Sardynii, Ikarii czy Lomy Lindy wiara w Boga pozwalała cieszyć się i akceptować to, co przynosił dzień.  Przynależność i zaangażowanie we wspólnotę oraz czas na modlitwę czy medytację to stałe elementy o bardzo dużym znaczeniu. W wielu przypadkach ułatwiały wyznaczenie sobie celu, a także mobilizowały do pracy z ludźmi, pomocy i zaangażowania na rzecz wspólnoty. „Czasem najlepiej poradzić sobie z samym sobą, zajmując się innymi” – powiedziała podczas wywiadu z Buettnerem 102-letnia Kamada. I trudno się z nią nie zgodzić. Poczucie bezpieczeństwa i otoczenie bliskimi ludźmi, którym pomaga się w razie potrzeby i na których pomoc zawsze można liczyć, to także składowa długowieczności. Wreszcie ostatnia, nie mniej ważna cecha występująca u wszystkich spotkanych przez naukowców stulatków. Wewnętrzny spokój, dowcip i pogoda ducha. Jak pisze sam autor „Niebieskich stref”, wśród długowiecznych ludzi nie spotkał żadnego zrzędy. To daje do myślenia. GN 23.04.19