Czy obrona krzyża jest dyskryminacją?

Obecność symboli religijnych, w szczególności krucyfiksu, w budynkach publicznych gwarantuje art. 25 ust. 2 Konstytucji RP, który mówi o swobodzie wyrażania przekonań religijnych w życiu publicznym. Obecność krzyża w szkole wprost reguluje § 12 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach, który wprost stanowi, że: „W pomieszczeniach szkolnych może być umieszczony krzyż”. Co więcej, Trybunał Konstytucyjny w 1993 r. potwierdził konstytucyjność tego przepisu, podkreślając, że możliwość umieszczania krzyży wynika wprost z wolności sumienia i wyznania. Ponadto w 1991 r. orzekł, iż obecność krzyża w szkole nie narusza konstytucyjnej zasady równości, a zatem nie może nikogo dyskryminować. 31 stycznia 2017 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu stwierdził, że nauczycielka w Zespole Szkół Sportowych im. J. Korczaka w Krapkowicach, która zdjęła krzyż w pokoju nauczycielskim, była dyskryminowana przez pracodawcę. Dyrekcja szkoły przeprowadziła referendum wśród nauczycieli, w którym ponad 90 proc. opowiedziało się za powrotem krzyża. Nauczycielka twierdziła, że od tego czasu rozpoczęły się działania dyskryminacyjne ze strony nauczycieli i dyrekcji szkoły. Wniosła więc sprawę do Sądu Okręgowego w Opolu, który we wrześniu 2016 r. przyznał jej rację. Od wyroku sądu I instancji apelację wniosła szkoła oraz prokurator – który podkreślał, że warunki pracy wszystkich nauczycieli były identyczne – lecz Sąd Apelacyjny we Wrocławiu je oddalił i utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji. Z doniesień medialnych wynika, że Sąd stwierdził, że do dyskryminacji może dojść „nawet, jeśli większość zachowuje się w sposób zgodny z prawem”. Pozostaje zatem pytanie, czy działania, którym nie można przypisać bezprawności, można uznać za prawem zakazaną dyskryminację?
Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/175611,czy-obrona-krzyza-jest-dyskryminacja.html