Zarówno w rewolucyjnej Francji, jak i w bolszewickiej Rosji głównym wrogiem dla twórców nowej, świetlanej przeszłości było chrześcijaństwo. Dlatego zarówno francuscy rewolucjoniści, jak i bolszewicy od początku przystąpili do walki z Kościołem katolickim (Francja) i Cerkwią (Rosja). W obu przypadkach wzór postępowania był ten sam: konfiskata majątków kościelnych, fizyczna eksterminacja duchowieństwa, wypchnięcie chrześcijaństwa z szeroko rozumianej sfery publicznej (i jedni, i drudzy zaczęli tutaj od odsunięcia wpływów chrześcijańskich na edukację młodego pokolenia) oraz próba wewnętrznego rozbicia wspólnoty chrześcijańskiej. Obie rewolucje traktowały masowy terror jako podstawowe narzędzie realizacji swojego programu. W obu przypadkach – co równie charakterystyczne – największą liczbę ofiar stanowili tzw. zwyczajni ludzie, w imię których wszczynano rewolucję. Ludobójczy sposób tłumienia powstania ludowego w Wandei (1793 r.) zapowiadał hekatombę rosyjskich chłopów broniących swojej ziemi przed polityką komunistycznej grabieży. Wbrew wysiłkom putinowskiej propagandy dziedzictwo siedemdziesięciu lat rządów komunistycznych w Rosji oznacza prawdziwą katastrofę społeczną i kulturową dla tego kraju. Prof. Grzegorz Kucharczyk. Artykuł opublikowany na stronie: https://naszdziennik.pl/mysl/258767,krwawe-karty-rewolucji.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz