Szatan po porażce z Chrystusem nie wyprowadził się z ziemi. Jest i pozostanie tutaj do końca świata. Mówią niektórzy kaznodzieje, że diabeł nigdy nie wyjeżdża na urlop, ustawicznie i pilnie pilnuje swoich interesów. Nadal przeszkadza ludziom w ich dialogu i przyjaźni z Bogiem, posługując się kłamstwem, które ma pozór prawdy. Często przychodzi tam, gdzie się planuje czy też już urzeczywistnia jakieś wielkie dobro. Sieje zamieszanie. Ponętnie, w pięknej, ozdobnej szacie, przedkłada pozorną prawdę i fałszywe dobro. Często żeruje na wspomnianych pożądliwościach, na skłonności ludzi do posiadania, do władzy, do sławy, do znaczenia, do cielesnej przyjemności. Diabeł wcielał się wielokrotnie w ludzi, którzy kłamali i niszczyli drugich. Historia zna ich z imienia i nazwiska. Działał i działa także w systemach, układach i strukturach społecznych. Zły duch staje przed ludźmi ciągle na nowo z tą samą pokusą, którą przedstawił w raju pierwszemu człowiekowi. Pokusę tę widzimy w hasłach rewolucji francuskiej (1789), potem bolszewickiej (1917), a następnie w ideologiach dwudziestowiecznych totalitaryzmów, i ostatnio w rewolucji kulturowej 1968 roku, w neomarksiźmie, który ostatnio rozlewa się po Europie, nie omijając Polski. We wszystkich tych działaniach chodziło i chodzi o wypędzenie Pana Boga z życia ludzkiego, z życia indywidualnego, a zwłaszcza społecznego. Usiłowania te nazywamy próbą ubóstwiania człowieka. Ks. prof. Ignacy Dec
Artykuł opublikowany na stronie: https://naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/271642,szatan-i-jego-dzialanie-w-dziejach-swiata-i-kosciola.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz