Od 6 do 15 sierpnia 1920 r. została podjęta powszechna, ogólnopolska krucjata modlitewna w intencji ojczyzny, w formie nowenny, odprawiana od Przemienienia Pańskiego do Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W tym samym czasie w każdym kościele odbywała się całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu, zarządzona przez kardynałów Dalbora i Kakowskiego. - Wszyscy rozumieli, że Bóg jest naszą ucieczką i siłą, najpewniejszą pomocą w trudnościach. Kiedy zza Wisły - od strony Pragi - dochodziły już odgłosy kanonady frontowej, a nocą było widać łuny, to pod kolumną Zygmunta, na ołtarzu polowym, wystawiono dla publicznej adoracji relikwie błogosławionych Andrzeja Boboli i Władysława z Gielniowa. Również przez ich przyczynę warszawianie błagali Ojca Niebieskiego o zmiłowanie dla ojczyzny i jej stolicy, znajdujących się w przededniu tragedii - przypomniał biskup.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz