Dla osób w depresji bardzo charakterystyczny jest wygląd twarzy, opuszczone kąciki ust, spuszczone górne powieki. Osoby te są zgarbione, skulone, pozamykane, zazwyczaj trzymają się same, z dala od grupy. Ich oczy nie błyszczą, włosy pozostają w nieładzie. Nie dbają o wygląd: chodzą często przez kilka dni w tych samych ciuchach, a nawet nie myją się, nie dbają o higienę. U mniejszych dzieci można rozpoznać depresję po rysunkach. Chore dzieci rysują zazwyczaj jedynie czarną kreską, nie używają kolorów. Te dzieci o wiele gorzej jedzą, mają problemy ze snem, budzą się koło 2, 3 w nocy i nie mogą zasnąć do rana. Gdy jednak mają iść do szkoły, nie można ich dobudzić. Zdarza się, że przesypiają pierwsze lekcje. Nieleczona depresja często prowadzi do myśli samobójczych. Aż 25 proc. osób chorych odbiera sobie życie. Przy uzależnieniu od alkoholu czy schizofrenii to „jedynie” 10 procent. W czasie pandemii zanotowano wzrost aż o 40 proc. różnorakich zaburzeń psychicznych. Często było to związane z tym, że pacjenci nie mieli dostępu do lekarza, a chorób psychicznych nie zdiagnozuje się przez telefon…Wielu nie potrafi dostrzec i zrozumieć tego, że depresja całkowicie paraliżuje człowieka. To smutek wszechobecny w każdym naszym działaniu. Zamiast wysyłać w trybie rozkazującym polecenia: „Zrób coś ze sobą!”, spytajmy z empatią: „Jak się czujesz?”. Zamiast: „Idź na spacer!” – „Czy mogę z tobą pójść na spacer?”. To nie jest spadek nastroju wywołany deszczową pogodą czy brakiem słońca! To śmiertelna choroba, na którą cierpi do 15 proc. populacji (a po 65. roku życia aż 20 proc.). Prof. dr hab. Irena Krupka-Matuszczyk. GN 1.10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz