Na lekcji historii pani pyta Jasia: „Co wiesz o powstaniu styczniowym?”. Chłopczyk odpowiada: „Ja nic, ale tata mówi, że ludzie już się zbierają”. Nieraz już Polacy byli przekonywani do tego, by pojęcie niepodległości odrzucić, zapomnieć, bo zagraża „normalizacji”, „stabilizacji”, „modernizacji”, „emancypacji”. Dumnej odpowiedzi na te argumenty udzielił w setną rocznicę powstania prymas Wyszyński. Mówił tak: „Gdy człowiek czy naród czuje się na jakimkolwiek odcinku związany i skrępowany, gdy czuje, że nie ma już wolności opinii i zdania, wolności kultury i pracy, ale wszystko wzięte jest w jakieś łańcuchy i klamry, wszystko skrępowane jak stalowymi gorsetami, wtedy nie potrzeba kompleksów. Wystarczy być tylko przyzwoitym człowiekiem, mieć poczucie honoru i osobistej godności, aby się przeciwko takiej niewoli burzyć, szukając środków i sposobów wydobycia się z niej. Przyglądaliście się może kiedyś ptakowi, jak tłucze się w klatce? Wszystko pierze z piersi swojej wyrywa… (…) Któż może się dziwić, że o klatkę w Polsce ustanowioną rozbijały się piersi polskich ptaków, aż pióra leciały, rany pozostawiające?!”. Któż się może dziwić? Ten, kto rezygnuje z niepodległości. Prof. Andrzej Nowak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz