Rhea Clyman opisuje klęskę głodu na Ukrainie. Podróżuje w 1932 roku przez Charków, a potem w dół mapy, m.in. przez Słowiańsk, Kubań, aż do Tbilisi, miasta, nieopodal którego urodził się wódz Stalin. Widzi opustoszałe wioski. Opowiada o dzieciach, które z głodu jedzą trawę – „na czworakach, jak zwierzęta”. Nieznana jest dokładna liczba ofiar Hołodomoru. Mówi się o przedziale od 3 do 10 milionów ludzi zagłodzonych na Ukrainie w latach 1932–1933. Na chłopów spadły okrutne przepisy administracyjne. Zaczęto ściągać z gospodarstw produkty rolne w wymiarze przekraczającym możliwości produkcyjne. W listopadzie 1932 r. przyszedł z Moskwy nakaz, by kołchozy, które nie wywiązały się z tego obowiązku, oddały całe posiadane ziarno. GN 46/2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz