W roku wybuchu Powstania Styczniowego, w późniejszy dzień święta Królowej Polski, czyli 3 maja, na ulicach Przemyśla, nad ranem, pojawił się młodzieniec przypominający postać z figury na górze Gargano. Był w białej sukmanie i z różańcem w ręku, a przedstawił się jako Anioł Stróż Polski. Jego orędzie spisał bł. ks. Bronisław Markiewicz, założyciel Zgromadzenia Michalitów. Anioł powiedział m.in.: „Polacy, Bóg żąda od was nie walki, jaką staczali najlepsi przodkowie wasi na polach bitew w chwilach stanowczych, ale bojowania cichego, pokornego i znojnego na każdy dzień, szczególnie przeciw nieprzyjaciołom waszych dusz; żąda od was walki w duchu Chrystusowym i w duchu Jego Świętych. On chce od was, abyście każdy na swoim stanowisku wiedli przede wszystkim na każdy dzień bój bezkrwawy” (ks. Br. Markiewicz, Bój bezkrwawy, Marki 1979). Wierzymy, że każdy naród posiada swego Anioła Stróża, niestety, nie każdy oddaje mu publiczną cześć. Król Portugalii Manuel I wyprosił u Papieża osobne wspomnienie na cześć Anioła Stróża swego kraju, które obchodzone było w trzecią niedzielę lipca. Może dlatego to portugalska Fatima została wybrana na miejsce szczególne Bożego wołania u progu najkrwawszego wieku w historii świata, a ukazanie się Anioła Stróża Portugalii pastuszkom poprzedziło objawienia Królowej Nieba. Prawdziwe bezpieczne bytowanie Ojczyzny leży, według słów spisanych przez ks. Markiewicza, w gotowości do walki w „boju bezkrwawym” o zbawienie nie tylko dusz naszych, ale także naszych bliskich, oraz – co trudniejsze – wszystkich Polaków. Módlmy się więc, przez pośrednictwo anielskiego Opiekuna, za Ojczyznę. Ks. Łukasz Kadziński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz